1 Timothy 2
1 Przede wszystkim więc napominam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi,
2 za królów i za wszystkich przełożonych, abyśmy ciche i spokojne życie wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości.
3 Jest to rzecz dobra i miła przed Bogiem, Zbawicielem naszym,
4 który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy.
5 Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus,
6 który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie.
7 Na to zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem - prawdę mówię, nie kłamię - nauczycielem pogan w wierze i w prawdzie.
8 Chcę tedy, aby się mężczyźni modlili na każdym miejscu, wznosząc czyste ręce, bez gniewu i bez swarów.
9 Podobnie kobiety powinny mieć ubiór przyzwoity, występować skromnie i powściągliwie, a nie stroić się w kunsztowne sploty włosów ani w złoto czy w perły, czy kosztowne szaty,
10 lecz jak przystoi kobietom, które są prawdziwie pobożne, zdobić się dobrymi uczynkami.
11 Kobieta niech się uczy w cichości i w pełnej uległości;
12 nie pozwalam zaś kobiecie nauczać ani wynosić się nad męża; natomiast powinna zachowywać się spokojnie.
13 Bo najpierw został stworzony Adam, potem Ewa.
14 I nie Adam został zwiedziony, lecz kobieta, gdy została zwiedziona, popadła w grzech;
15 lecz dostąpi zbawienia przez macierzyństwo, jeśli trwać będzie w wierze i w miłości, i w świątobliwości, i w skromności.